Sonderlich en zonen

Hier is ’t begonnen, veel te lang geleden. Hierbinnen, op dit eigenste plekske, onder uw voeten. Doe de deur dicht en zet uw oren open want we gaan ’t u vertellen, precies zoals ’t gebeurd is.

‘Sonderlich’ noemden ze hem, met de ‘s’ van scheert-u-weg, stank-voor-dank en suikerbrood-op-sjabbat. ’Sonderlich’, zo noemden ze hem, ons vader. Maar gene paniek, dat klinkt ingewikkelder dan het is, juist zoals ’t leven zelf. Ge moet er gewoon uithalen wat er inzit, voor iemand anders ermee weg is.

Kruipt maar dicht tegen elkaar en warmt u aan zijn verhaal. Een verhaal van hier tot ginder en terug, vol zelf gepookt vuur en met de geur van ongedesemd koekebrood. Ge zult het niet geloven, net als iedereen voor u, en toch. Toch is ’t precies zo gebeurd, erewoord, op het hoofd van ‘Sonderlich’, ons vader, en dat van ons.